17 mayo 2009

Día das Letras Galegas


Ramón Piñeiro López naceu o 31 de xullo de 1915 en Láncara (Lugo) e finou en Compostela o 27 de agosto de 1990. Do seu pequeno pobo desprazouse ata Lugo para estudar o bacharelato. En 1932, ingresa nas Xuventudes do Partido Galeguista, coñecendo entón a Ramón Otero Pedrayo (1888-1976), Castelao e Alexandre Bóveda, e chegou a ser elexido secretario do Comité provincial para o plebiscito do Estatuto de Autonomía de Galicia, en 1936.

Loitou na guerra civil , e o remata-la guerra estudiou Filosofía e Letras; dende 1943 participou na reorganización do Partido Galeguista e foi detido en 1946 permañecendo tres anos na cadea; o sairen da cárcere voltaría a Santiago donde interviría na posterior disolución do Partido Galeguista.

En 1950 foi impulsor da fundación da Editoral Galaxia, que en pleno franquismo comezou a publicar libros en galego e sobre asuntos relacionados con Galicia. Piñeiro dirixiu a editorial e traballou nela atá 1966. Nese ano trásladase a Estados Unidos, como profesor invitado na Universidade de Middlebury, en Vermont.

O 25 de novembro de 1967 ingresa na Real Academia Galega.
Cando o restablecemento da democracia formou parte do primeiro Parlamento autonómico, como deputado pola provincia de A Coruña, como independente dentro das listas do Partido Socialista de Galicia-PSOE.

En 1983 convértese no primeiro Presidente do Consello da Cultura Galega, cargo que desempeñaría atá o seu pasamento.

En 1985 recibiu a Medalla Castelao.

O 11 de febreiro de 1993 o Presidente da Xunta de Galicia, Manuel Fraga Iribarne, firmou o decreto 25/1993 polo que se creaba o Centro de Investigaciones Lingüísticas y Literarias Ramón Piñeiro, institución que polo decreto 330/1997 pasou a denominarse, o 13 de novembro de 1997, como Centro Ramón Piñeiro para la Investigación en Humanidades.

As súas obras foron todas dun profundo pensamento filosófico que xiraba sempre ó redor do sentimento da saúdade:

"Significado metafísico da Saudade" (1951),
"A saudade en Rosalía" (1952), "Para unha filosofía de saudade" (1953).
"A Filosofía e o Home".
"Saudade e Sociedade".
"A Filosofía da Saudade".
En 1951 traduce ó galego con Celestino Fernández de la Vega, o "Cancioneiro da Poesía Céltica" de Julius Pokorny.
En 1956 publica en Galaxia a conferencia "Von Wessen der Wahrkeit" de Martin Heidegger baixo o título galego "Da esencia da verdade".
.
"Un pobo ten alma de seu cando posúe idioma, cando fala nunha lingua propia…..A lingua vén a ser a alma viva do pobo que fala…..
Velaiquí un tesouro, un ben…Nel están latexando, acochadas no ámago de cada palabra, as arelas, as emocións, as esperanzas, as tristuras, os pensamentos, as dúbidas…..a vida espiritual enteira de cantos o precederon".


A lingua, sangue do espírito.
Olladas de futuro (1974)


.

5 comentarios:

Anxo dijo...

Deste galeguista convencido non o publicástedes todo, a xente ten dereito a saber que non todolos que somos galeguistas somos independentistas nin tampouco nacionalistas. Algúns coma mín, nado en Melide, aprendín o galego de andar de pequeno e o sigo falando despois de estudiar a miña carreira de Inxeñeiro en Madrid, traballar en Bilbao e vivir agora na Coruña.
Pois ben Piñeiro foi case criticado e amenazado por sectores ultranacionalistas de Galicia; el axudou a desfacer o Partido Galeguista cando se decatou de que existían intereses alleos ó propio movemento cultural, linguístico e histórico galego. Foi un bo galego e un bo home.
A min hoxe danme arripios de ver a manipulación que se esta a facer coa nosa lingua ¿verdade Sr. Feijóo?

Geli dijo...

Yo no hablo gallego como viene en los libros de mis hijas, pero lo hablo, sobre todo cuando estoy con mis padres y los mayores de mi familia. Me gusta la música gallega, nuestras tradiciones y nuestra comida...pero NO me gusta que me lo metan a calzador, y NO me gusta que me digan que se lo van a quitar de los libros a mis hijas y luego cuando ya tienes ese "puñao" de votos, media vuelta y a otra cosa.
Los de antes mal que en cuatro años nos metían el gallego con calzador pero este se ha lucido no pasaron ni dos meses y ya se volvió atrás de una de sus promesas más sonadas.
Pois que lle den.

Santi dijo...

Hablo el gallego que me enseñaron mis padres y tengo muchos problemas a la hora de estudiar o explicarles algo a mis hijos de esos libros que vienen solo en gallego ¿alguien me puede explicar que ventaja tiene todo esto?
No me gustaría que se perdiera el gallego pero tampoco me gusta que nos obliguen ahora a hablarlo y escribirlo; además no hacen más que inventar palabras que ni mis padres que son gallegos de pueblo, hijos de gallegos de aldea y nietos de personas de aldea las conocen.

Elcano dijo...

Hoy sale en la prensa que recula el Sr. Feijóo, bueno su Conselleiro....ya lo veremos, creo que es ganar tiempo para que la cosa se enfríe. Lo han empezado a hacer mal no hay que enfrentar hay que acordar.

Una profesora dijo...

Ahora dicen que le van a pedir opinión a los padres; bueno y yo que soy profesora espero que también nos la piden a nosotros que algo tendremos que decir digo yo a la hora de proporcionar una educación de calidad. En todo caso cuando los de la Consellería de Economía le cuenten al Sr. Feijóo lo que le va a costar la bromita de dos clases de 3º (por ejemplo) una en gallego y otra en castellano, o la duplicidad en la contratación del profesorado, o la duplicidad en la edición (subvención) de libros, etc. puede que se lo repiense...¿Pero no habrá alguien en política con un poco de sentidiño que ponga orden en esto? ¿pero no se dan cuenta que en este tira y afloja los únicos que pierden son los chicos que están acabando con un nivel malo en los estudios? y luego se quejan del fracaso escolar, hace falta morro!!